http://youtu.be/1Pj9BrnX2es
• Governor’s message • August 15 •Membership and Extension Month
Goede Rotariers,
Om met u over membership te kunnen praten, moest ik eerst het voorbeeld geven.
Zo was ik in een zakelijke gesprek. De zakenman dacht dat hij de zaak met mij zou kunnen geregeld
krijgen. Spijtig genoeg moest ik hem na verloop van tijd melden dat de zaak niet met hem zou
doorgaan. Een concurrent had betere voorwaarden.
Aansluitend praatten we over Rotary. Waarna ik hem vroeg of hij niet zou willen overwegen om lid te
worden van mijn club.
Met fierheid mocht ik hem met mijn vrienden enkele maanden later inhalen als nieuw lid.
In veel gevallen komt het er op aan om het gewoon te durven vragen.
Bovendien moeten we het niet ver zoeken: onze bankier, verzekeringsmakelaar, landmeter,
schooldirecteur, politiecommissaris, aannemer, juwelier, enz.
Maar ook leden van verenigingen, waar u lid van bent. Zoals het oudercomité, de raad van bestuur van
uw sportvereniging, bestuurders uit uw alumnivereniging, enz.
Een nieuw lid binnen halen is belangrijk, maar dan begint het pas. Is er een Mr of Mrs Rotary in uw
club, die de nieuwe leden "opleidt" in het "Rotarier-zijn" ? Dit is een belangrijke functie binnen de
commissie membership. Of is het in uw club de taak van de peter ?
Bijna onmiddellijk moet het nieuw lid één of meerdere taken krijgen in de club. Binnen een commissie
of aansluitend aan zijn beroepsspecialiteit. Hierdoor zal hij zich gewaardeerd voelen en onmiddellijke
toegevoegde waarde hebben voor de club.
De secretarissen, penningmeesters, protocolchefs (sergeant at arms) die het reeds jaren uitstekend
doen, misschien onvervangbaar lijken, horen zich dringend te laten vervangen door jongere leden uit de
club. De competentie van de senioren in de club zal eerder adviserend worden voor de jongere leden.
Bovendien hebben de jonge leden recht op een vergissing of fout. Ik maakte ze ook.
De jongere leden zullen over hun clubengagement binnen hun vriendenkring spreken. Het zal naar hun
relaties toe een wervend effect hebben.
We hebben toch allemaal dames in onze club, nee ?
Nieuwe clubs moeten vriendenprojecten zijn. Vrienden die bruisen van enthousiasme om er tegen aan
te gaan en met velen samen.
Met een groep, die een weerspiegeling is van de gemeenschap waarin hij leeft.
Zo kan men zich vragen stellen bij bestaande clubs in grote steden, waar geen huisarts of zakenvrouw
van vreemde afkomst deel van uitmaken.
Deze nieuwe landgenoten kunnen met hun rijke, maar andere origine, een formidabele verruiming van
de vriendenkring en een verdieping van de debatten voor gevolg hebben. Zij kennen een deel van de
bevolking, dat niet direct tot de traditionele relaties van onze clubs behoort.
Tijdens het International Assembly te San Diego en mijn contacten daar met Egyptische, Jordaanse,
Chinese en andere collegae kwam ik tot dit inzicht.
Deze visie is zeker niet evident. Sommigen onder ons zullen het er niet gemakkelijk mee hebben. Maar
eens ze boeiende contacten hebben met onze nieuwe landgenoten, zal ook voor hen een nieuwe
wereld open gaan. Bovendien is het de beste manier om de toekomst van de club voor een tiental jaar
te waarborgen. Zo zullen we voor elkaar een geschenk zijn in ons lokaal wereldje.
A gift to the world.
